PlatformaEdukacyjnaGaleriiAspekty
Henryk Stażewski. Ojciec polskiej awangardy
Trudno wyobrazić sobie historię polskiej sztuki XX stulecia bez Henryka Stażewskiego. Zaczynał od tworzonych akwarelą studiów postaci i szalenie malowniczej sławojki, jednak prędko postanowić „zapomnieć wszystko” i otworzyć nowy, awangardowy rozdział swojej twórczości. W czasach II RP, jak sam przyznawał nie sprzedał ani jednego obrazu, co bynajmniej nie zraziło go do eksperymentowania z abstrakcją. W czasach PRL-u był jedną z najbarwniejszych osobowości artystycznych w Warszawie, jego sztuka zyskała międzynarodowe uznanie, a zacierające granicę między malarstwem a rzeźbą „reliefy” określano jako najwspanialsze zdobycze polskiej sztuki abstrakcyjnej. Pełen swady i dowcipu, refleksyjny i bezpretensjonalny, obok purystycznych kompozycji w bielach tworzył także skrzące się nasyconymi barwami układy. Jego sztukę doceniła – i do dziś ceni - publiczność licznych wystaw, kolekcjonerzy, a szczególnie – poeci, którzy opiewali liryczny wdzięk tworzonych przez niego kompozycji.
Urodzony w Warszawie 9 stycznia 1894 roku malarz. Wychowanek warszawskiej Szkoły Sztuk Pięknych, jeden z prekursorów polskiej awangardy artystycznej lat 20. i 30. XX wieku, reprezentant konstruktywizmu i współtwórca nurtu abstrakcji geometrycznej, twórca scenografii teatralnych, projektant wnętrz oraz mebli, autor słynnych „reliefów”. Klasyk sztuki współczesnej. Zmarł 10 czerwca 1988 roku.

Paweł Bień
Poeta, historyk sztuki, publicysta.
Adiunkt w Muzeum Narodowym w Warszawie, autor książki poetyckiej „Światłoczułość” (Łódź 2021) i ponad stu artykułów popularnonaukowych o malarskie publikowanych na łamach kilkunastu tytułów, kurator wystaw, krytyk.
Dawał wykłady na zaproszenie m.in. Ministerstwa Spraw Zagranicznych, Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, Muzeum Narodowego w Warszawie, Narodowego Instytutu Fryderyka Chopina i innych instytucji.
Stale współpracuje jako wykładowca z Fundacją ArtTransfer i Wyprawami ze Sztuką.